Veel verschillende soorten isolatiemateriaal, het scheidbare gas, vloeistof, vaste drie categorieën. Vaak gebruikt in gas-geïsoleerde materialen zijn lucht, stikstof, zwavel hexafluoride isolerende pc-film. Vloeibare isolatiematerialen zijn voornamelijk minerale isolerende olie, synthetische isolerende olie (siliconenolie, dodecylbenzeen, polyisobutyleen, isopropylbifenyl, diarylethaan, enz.) Categorieën. De vaste isolerende materialen kunnen worden onderverdeeld in organische en anorganische twee categorieën. Organische vaste isolatiematerialen, waaronder isolerende verf, plastic isolatie, isolatierepapier, isolerende vezelproducten, plastic, rubber, linoleumverfbuis en geïmpregneerde vezelproducten, elektrische film, composietproducten en lijmbanden, elektrisch laminaat. Anorganisch vast isolatiemateriaal MICA, glas, keramiek en hun producten. Een verscheidenheid aan solide isolerende materialen, maar ook de belangrijkste. Elk gericht op een andere prestatievereisten voor elektrische apparatuur van het isolatiemateriaal. Hoge afbraaksterkte en laag diëlektrisch verlies van hoogspannings elektrische apparaten zoals hoogspanningsmotoren, hoogspanningskabelisolatiemateriaalvereisten. De elektrische apparaten met een laag spanning zijn gebaseerd op mechanische sterkte, verlenging bij pauze, warmtebestendige kwaliteit, enz., Als de belangrijkste vereiste. De macroscopische eigenschappen van het isolatiemateriaal, zoals elektrische eigenschappen, thermische eigenschappen, mechanische eigenschappen, chemische resistentie, resistentie tegen klimaatverandering en corrosiebestendige eigenschappen en de chemische samenstelling ervan, moleculaire structuur nauw verwant. Anorganisch vast isolatiemateriaal bestaat voornamelijk uit silicium, boor- en een verscheidenheid aan metaaloxiden, voornamelijk ion-type structuur, het belangrijkste kenmerk van de hoge hittebestendigheid, de werktemperatuur is in het algemeen groter dan 180 ° C, goede stabiliteit, weerstand, weerstand tegen atmosferische veroudering. Goede chemische weerstand en langdurige verouderingseigenschappen van het elektrische veld;, hoge brosheid, lage impactsterkte, hoge druk en lage treksterkte; proces is slecht. De organische materialen zijn in het algemeen polymeer, met een gemiddeld molecuulgewicht van tussen 104 en 106, de hittebestendigheid is meestal minder dan het anorganische materiaal. Materialen die aromatische ring bevatten, heterocyclisch en silicium, titanium, fluor en andere elementen van de hittebestendigheid zijn hoger dan de algemene lijn kettingvormige polymeermaterialen. De belangrijke factoren die de diëlektrische eigenschappen van isolatiematerialen beïnvloeden, zijn de moleculaire polariteit van de sterkte en het gehalte van polaire componenten. Het polaire materiaalpermittiviteit, diëlektrisch verlies hoger dan dat van niet-polair materiaal en gemakkelijk geadsorbeerde onzuiverheidsionen om de geleidbaarheid te verhogen en de diëlektrische eigenschappen te verminderen. Daarom moet in het isolatiemateriaal in het productieproces aandacht besteden aan reinigen, om vervuiling te voorkomen. Het condensator -diëlektricum vereist een hoge diëlektrische constante om de verhoudingskenmerken te verhogen.
